Фана... 10/535

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фана-

гл. фона-.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фона-, фана-

(гр. phone = гук)

першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццю «гук».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фана...

т. 16, с. 315

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фана... (гл. фона...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «фона...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: фаналогія, фанаграфія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фона... (а таксама фана...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да гуку, голасу, напр.: фонаграфаванне, фонаэлектракардыяграма, фонамарфалогія, фонахрэстаматыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фана... (гл. фона...).

Першая састаўная частка складаных слоў, ужыв. замест «фона...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: фанаграма, фанаграфія, фанаскоп, фанатэка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

...фон, фона..., фана...

т. 16, с. 435

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фа́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фа́н фа́ны
Р. фа́на фа́наў
Д. фа́ну фа́нам
В. фа́на фа́наў
Т. фа́нам фа́намі
М. фа́не фа́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́мікс-фа́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ко́мікс-фа́н ко́мікс-фа́ны
Р. ко́мікс-фа́на ко́мікс-фа́наў
Д. ко́мікс-фа́ну ко́мікс-фа́нам
В. ко́мікс-фа́на ко́мікс-фа́наў
Т. ко́мікс-фа́нам ко́мікс-фа́намі
М. ко́мікс-фа́не ко́мікс-фа́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)