фальбо́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
фальбо́нка |
фальбо́нкі |
| Р. |
фальбо́нкі |
фальбо́нак |
| Д. |
фальбо́нцы |
фальбо́нкам |
| В. |
фальбо́нку |
фальбо́нкі |
| Т. |
фальбо́нкай фальбо́нкаю |
фальбо́нкамі |
| М. |
фальбо́нцы |
фальбо́нках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
фальбо́на, фальбо́нка ж. Volant [vo´lã:] m -s, -s, Rüsche f -, -n
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
falbanka
ж. фальбонка, брыжык
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Rüsche
f -, -n або́рка, фальбо́нка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Volant
[vɔ'lã:]
m -s, -s фальбо́нка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
frill
[frɪl]
1.
n.
1) фальбо́на, фальбо́нка f. (у суке́нцы); жабо́ n., indecl.
2) непатрэ́бныя аздо́бы (то́лькі для фо́рсу); крыўля́ньні (у гу́тарцы, трыма́ньні)
3) Anat. чапе́ц -ца́ m. (у пту́шкі, жывёліны)
2.
v.t.
аздабля́ць фальбо́нкамі; мо́ршчыць (у збо́ркі)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Fálte
f -, -n
1) скла́дка, збо́рка; фальбо́нка
2) маршчы́на, змо́ршчына
die Stirn in ~n zíehen* — мо́ршчыць лоб
~n wérfen* [schlágen*] — мо́ршчыць, маршчы́ніць (пра вопратку)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)