фактарыя́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фактарыя́л фактарыя́лы
Р. фактарыя́ла фактарыя́лаў
Д. фактарыя́лу фактарыя́лам
В. фактарыя́л фактарыя́лы
Т. фактарыя́лам фактарыя́ламі
М. фактарыя́ле фактарыя́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фактарыя́л м., мат. факториа́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Фактарыял (матэм.) 10/528

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фактарыял

т. 16, с. 306

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фактарыя́л

(англ. factonal, ад factor = сумножнік < лац. factor = які робіць, стварае што-н.)

здабытак лікаў натуральнага рада ад 1 да якога-н. ліку n, г.зн. 1 2 3... n.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

факториа́л мат. фактарыя́л, -ла м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)