фазатро́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Паскаральнік цяжкіх зараджаных часціц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фазатро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фазатро́н фазатро́ны
Р. фазатро́на фазатро́наў
Д. фазатро́ну фазатро́нам
В. фазатро́н фазатро́ны
Т. фазатро́нам фазатро́намі
М. фазатро́не фазатро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фазатро́н м., физ. фазотро́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Фазатрон, гл. Паскаральнікі зараджаных часцінак

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

фазатро́н, ‑а, м.

Адзін з відаў устаповак для паскарэння руху зараджаных часціц (ужываюцца для даследаванняў у галіне фізікі атамнага ядра).

[Ад грэч. phasis — з’яўленне і слова (элек)трон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фазатрон

т. 16, с. 304

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фазатро́н

(ад фаза + -трон)

устаноўка для паскарэння руху зараджаных часціц (пратонаў, дэйтронаў, альфа-часціц), якая ўжываецца для даследаванняў у галіне фізікі атамнага ядра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фазотро́н физ. фазатро́н, -на м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сінхрацыклатро́н, ‑а, м.

Тое, што і фазатрон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінхрацыклатро́н

(ад сінхра- + цыклатрон)

тое, што і фазатрон.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)