фаза́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікая птушка сямейства фазанавых з яркім апярэннем у самцоў.

|| прым. фаза́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фаза́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фаза́н фаза́ны
Р. фаза́на фаза́наў
Д. фаза́ну фаза́нам
В. фаза́на фаза́наў
Т. фаза́нам фаза́намі
М. фаза́не фаза́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фаза́н м., зоол. фаза́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фаза́н зоол. фаза́н, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фаза́н, ‑а, м.

Вялікая птушка сямейства фазанавых з яркім апярэннем. Як заўважыў Томі,.. [дзядзька Морыс] прыйшоў толькі пад самую раніцу і прынёс трох залацістых фазанаў. Лынькоў. Фазан пад ранішняй зарою стаў, Прымерыўся з ёй радугай хваста. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фаза́н м. заал. Fasán m -(e)s, -e і -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фаза́н

[гр. phasianos (omis) = фасійская птушка, ад Phasis = даўнейшая назва ракі Рыён на Каўказе]

вялікая птушка сям. фазанавых з яркім апярэннем, пашыраная ў Паўд. Еўропе і Азіі; насяляе поймавыя лясы, зараснікі чароту, хмызнякі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Фазан звычайны 8/624—625 (укл.); 10/527

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

pheasant [ˈfeznt] n. zool. (pl. pheasants or pheasant) фаза́н;

roast pheasant сма́жаны фаза́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фаза́ний фаза́навы;

фаза́ний пету́х фаза́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)