фаго́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фаго́тны фаго́тная фаго́тнае фаго́тныя
Р. фаго́тнага фаго́тнай
фаго́тнае		 фаго́тнага фаго́тных
Д. фаго́тнаму фаго́тнай фаго́тнаму фаго́тным
В. фаго́тны (неадуш.)
фаго́тнага (адуш.)		 фаго́тную фаго́тнае фаго́тныя (неадуш.)
фаго́тных (адуш.)
Т. фаго́тным фаго́тнай
фаго́тнаю		 фаго́тным фаго́тнымі
М. фаго́тным фаго́тнай фаго́тным фаго́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фаго́тны муз. фаго́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фаго́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фагота; такі, як у фагота. Фаготны клапан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фаго́т, -а, М -го́це, мн. -ы, -аў, м.

Драўляны духавы язычковы музычны інструмент нізкага тэмбру ў выглядзе доўгай трубы з сістэмай клапанаў.

|| прым. фаго́тны, -ая, -ае і фаго́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фаго́тный муз. фаго́тны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фаго́тавы, см. фаго́тны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фаго́тавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і фаготны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)