Фаво́ры

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Фаво́ры
Р. Фаво́р
Фаво́раў
Д. Фаво́рам
В. Фаво́ры
Т. Фаво́рамі
М. Фаво́рах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фаво́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фаво́р
Р. фаво́ру
Д. фаво́ру
В. фаво́р
Т. фаво́рам
М. фаво́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фаво́р книжн. фаво́р, -ру м., мн. нет;

быть в фаво́ре быць у фаво́ры;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фаво́р, ‑у, м.

Кніжн. Прыхільныя адносіны знатнай асобы да каго‑н. Усіх дзівіла, што .. [Загорскі] нічога не атрымаў за той фавор. Гэта было дзіўна, бо ўсе памяталі вочы імператрыцы, якімі яна глядзела на яго пры развітанні. Караткевіч.

•••

У фаворы ў каго — пад апекай, заступніцтвам каго‑н. (быць, аказацца і пад.).

[Лац. favor — прыхільнасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fawor, ~u

м. зычлівасць; прыхільнасць; фавор;

zjednać fawor — здабыць прыхільнасць;

być w ~ach — карыстацца прыхільнасцю; быць у фаворы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)