фа́була, -ы, мн. -ы, -бул, ж. (спец.).

Сюжэтная аснова літаратурнага твора, дзе храналагічна паслядоўна адлюстроўваюцца жыццёвыя падзеі, учынкі герояў і іх лёс.

|| прым. фа́бульны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фа́була

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фа́була фа́булы
Р. фа́булы фа́бул
Д. фа́буле фа́булам
В. фа́булу фа́булы
Т. фа́булай
фа́булаю		 фа́буламі
М. фа́буле фа́булах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

фа́була ж., лит. фа́була

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фа́була лит. фа́була, -лы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фа́була, ‑ы, ж.

Паслядоўны паказ падзей, здарэнняў і пад. у мастацкім творы; схема развіцця мастацкага твора. Я .. ніяк не мог вызваліцца ад уражання, што слухаю зусім другога чалавека, чую зусім другі расказ, падобны да першага толькі сваёй знешняй фабулай. Шамякін. // Кароткі змест, пераказ чаго‑н. Фабула твора нескладаная. У чулай душы апавядальніка ажывае «жыцця мінулага пячаць» — успамін аб дзяўчынцы Вераніцы. Лойка.

[Ад лац. fabula — апавяданне, гісторыя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фабула

т. 16, с. 301

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фа́була ж літ Fábel f -, -n; Ínhalt m -(e)s, -e, Hándlung f -, -en (змест)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

фабула

Том: 35, старонка: 379.

img/35/35-379_1982_Фабула.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

storyline [ˈstɔ:rilaɪn] n. фа́була, гало́ўная сюжэ́тная лі́нія

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Fábel

f -, -n

1) ба́йка; ка́зка

2) фа́була, сюжэ́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)