уча́стие ср.
1. (совместное действие, обладание) удзе́л, -лу м.;
привлека́ть кого́-л. к уча́стию прыця́гваць каго́-не́будзь да ўдзе́лу;
принима́ть уча́стие в чём-л. прыма́ць (браць) удзе́л у чым-не́будзь;
конце́рт с уча́стием лу́чших арти́стов канцэ́рт з удзе́лам ле́пшых арты́стаў;
2. (сочувствие) спага́да, -ды ж., спачува́нне, -ння ср.;
прояви́ть уча́стие праяві́ць спага́ду (спачува́нне), паспагада́ць;
слу́шать с уча́стием слу́хаць са спага́дай (са спачува́ннем).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
участие
Том: 35, старонка: 330.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
уча́ствовать несов. удзе́льнічаць; (принимать участие) прыма́ць (браць) удзе́л;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спага́да ж. сочу́вствие ср., сострада́ние ср., уча́стие ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паспагада́ць (каму, чаму) сов. посочу́вствовать, приня́ть уча́стие (в ком)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спачува́нне ср.
1. сочу́вствие, уча́стие, соболе́знование, сострада́ние;
2. сочу́вствие;
1, 2 см. спачува́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
удзе́л I, -лу м.
1. уча́стие ср.;
прыня́ць у. у вы́барах — приня́ть уча́стие в вы́борах;
канцэ́рт з ~лам вядо́мых майстро́ў — конце́рт с уча́стием изве́стных мастеро́в;
2. (у чым) прича́стность ж. (к чему);
даве́сці ўдзел у злачы́нстве — доказа́ть прича́стность к преступле́нию;
◊ браць у. — принима́ть уча́стие
удзе́л II м., ист. уде́л;
кня́жацкі ўдзел — кня́жеский уде́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спагада́ць (каму, чаму) несов. сочу́вствовать, сострада́ть; принима́ть уча́стие;
сы́ты гало́днаму не ~да́е — сы́тый голо́дного не разуме́ет
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дачыне́нне ср. (связь, участие) отноше́ние, каса́тельство, прича́стность ж.;
◊ мець дачыне́нне — а) име́ть отноше́ние, каса́тельство; б) относи́ться к де́лу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
платони́ческий прям., перен. платані́чны;
платони́ческая любо́вь платані́чнае каха́нне (платані́чная любо́ў);
платони́ческое уча́стие в чём-л. платані́чны ўдзе́л у чым-не́будзь.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)