участава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
участу́ю |
участу́ем |
| 2-я ас. |
участу́еш |
участу́еце |
| 3-я ас. |
участу́е |
участу́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
участава́ў |
участава́лі |
| ж. |
участава́ла |
| н. |
участава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
участу́й |
участу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
участава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
участава́ць сов.
1. угости́ть, попо́тчевать;
2. перен., разг. угости́ть;
у. пу́гай — угости́ть кнуто́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
участава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго.
1. Пачаставаць ядой, напіткамі; напаіць, накарміць, праяўляючы ўвагу, гасціннасць. Участаваць абедам. Участаваць мёдам. Участаваць гарэлкай. □ [Міхась] не ведаў, куды пасадзіць госцю, чым яе ўчаставаць. Сабаленка.
2. перан. Разм. Пабіць, збіць каго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
участава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад участаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)