уча́дзець гл. чадзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уча́дзець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уча́дзею уча́дзеем
2-я ас. уча́дзееш уча́дзееце
3-я ас. уча́дзее уча́дзеюць
Прошлы час
м. уча́дзеў уча́дзелі
ж. уча́дзела
н. уча́дзела
Загадны лад
2-я ас. уча́дзей уча́дзейце
Дзеепрыслоўе
прош. час уча́дзеўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уча́дзець сов. угоре́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уча́дзець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Атруціцца чадам (у 1 знач.). Учадзела галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уча́дзець (атруціцца чадам) vom Kóhlengas Kópfweh bekómmen*, vom Kóhlengas benómmen sein [vergíftet wérden]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ча́дзець, -ею, -ееш, -ее; незак.

Атручвацца чадам (у 1 знач.).

|| зак. уча́дзець, -ею, -ееш, -ее.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ачамрэ́ць ’адчуць слабасць, страціць прытомнасць’, ’учадзець, адурэць’ (КСТ). Гл. чамрэць ’слабець’, параўн. ачмурэць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

oczadzieć

зак. учадзець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zaczadzieć

зак. учадзець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zaczadzenie

zaczadzeni|e

н. чад;

ulec ~u — учадзець

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)