уцё́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Стромая скала.

Гранітны ў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Уцё́с

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Уцё́с
Р. Уцё́са
Д. Уцё́су
В. Уцё́с
Т. Уцё́сам
М. Уцё́се

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уцё́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уцё́с уцё́сы
Р. уцё́са уцё́саў
Д. уцё́су уцё́сам
В. уцё́с уцё́сы
Т. уцё́сам уцё́самі
М. уцё́се уцё́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уцёс м. утёс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уцёс, ‑а, м.

Стромая скала. Чорнымі засталіся толькі ўцёсы, што сціснулі Ангару з абодвух бакоў. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Уцёс

т. 16, с. 289

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Уцёс (в.) 2/139 (к.); 6/212, 485 (к.); 10/518

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

уцёс м. Félsen m -s, -; Klíppe f -, -n (берагавы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

crag [kræg] n. стро́мая скала́, уцёс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

утёс м. уцёс, -са м.; (скала) скала́, -лы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)