уцяты - Пошук

уця́ты

прыметнік, адносны

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уця́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

Кароткая форма: уця́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уця́ты I разг. усечённый, обру́бленный; см. уця́ць I

уця́ты II разг.

1. уда́ренный;

2. уку́шенный; ужа́ленный;

1, 2 см. уця́ць II ^{1, 2}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уця́ты ¹, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уцяць ¹ (у 1, 2 знач.).

уця́ты ², ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уцяць ¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уця́ць, утну́, утне́ш, утне́; утнём, утняце́, утну́ць; уця́ў, уцяла́, -ло́; утні́; уця́ты; зак., што (разм.).

1. Адсякаючы, адразаючы, укараціць.

У. канец вяроўкі.

2. у што. Уцягнуць, увабраць унутр (галаву, шыю).

У. галаву ў плечы.

|| незак. уціна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. уціна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обру́бленный^I

1. абсе́чаны, мног. паабсяка́ны, абцярэ́блены, ацярэ́блены, мног. паабцярэ́бліваны;

2. адсе́чаны, мног. паадсяка́ны, адця́ты, уця́ты; см. обруби́ть^I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum