уцяжны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уцяжны́ уцяжна́я уцяжно́е уцяжны́я
Р. уцяжно́га уцяжно́й
уцяжно́е		 уцяжно́га уцяжны́х
Д. уцяжно́му уцяжно́й уцяжно́му уцяжны́м
В. уцяжны́ (неадуш.)
уцяжно́га (адуш.)		 уцяжну́ю уцяжно́е уцяжны́я (неадуш.)
уцяжны́х (адуш.)
Т. уцяжны́м уцяжно́й
уцяжно́ю		 уцяжны́м уцяжны́мі
М. уцяжны́м уцяжно́й уцяжны́м уцяжны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уцяжны́ в разн. знач. втяжно́й;

у. рука́ў по́мпы — тех. втяжно́й рука́в насо́са;

~ны́я кіпцюры́ драпе́жных жывёл — втяжны́е ко́гти хи́щных живо́тных

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уцяжны́, ‑ая, ‑ое.

Спец.

1. Які ўцягвае, убірае ў сябе. Уцяжны рукаў помпы.

2. Які ўбіраецца, уцягваецца. Уцяжныя кіпцюры драпежных жывёл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцягну́ць, -ягну́, -я́гнеш, -я́гне; -ягні́; -я́гнуты; зак.

1. каго-што. Цягнучы, завалачы каго-, што-н. у што-н. або сілаю ўвесці ўнутр чаго-н.

У. сані ў вазоўню.

У. каго-н. у памяшканне.

2. што ў што. Усунуць у якую-н. адтуліну.

У. нітку ў іголку.

3. што. Удыхнуць.

У. паветра.

4. асаб. і безас., што. Утуліць, увабраць унутр (галаву, шчокі, жывот і пад.); запасці.

У. галаву ў плечы.

Жывот уцягнула.

5. перан., каго (што) у што. Схіліць уступіць у што-н., прыняць удзел у чым-н.

У. у драмгурток.

У. у спрэчку.

|| незак. уця́гваць, -аю, -аеш, -ае.

|| прым. уцяжны́, -а́я, -о́е (да 1 і 3 знач.).

Уцяжная труба.

У. рукаў помпы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

втяжно́й уцяжны́;

втяжно́й рука́в насо́са техн. уцяжны́ рука́ў по́мпы;

втяжны́е ко́гти хи́щных живо́тных уцяжны́я кіпцюры́ драпе́жных жывёл;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)