Verbum

анлайнавы слоўнік

уху́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Захутаць, абгарнуць з усіх бакоў.

У. дзіця ў коўдру.

|| незак. уху́тваць, -аю, -аеш, -ае.

|| звар. уху́тацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак. уху́твацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. уху́тванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уху́таць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	уху́таю	уху́таем
2-я ас.	уху́таеш	уху́таеце
3-я ас.	уху́тае	уху́таюць
Прошлы час
м.	уху́таў	уху́талі
ж.	уху́тала
н.	уху́тала
Загадны лад
2-я ас.	уху́тай	уху́тайце
Дзеепрыслоўе
прош. час	уху́таўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уху́таць сов. уку́тать, заку́тать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уху́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Адзець у што‑н. цёплае, загарнуць, абгарнуць з усіх бакоў. І слова не змагла выгаварыць Зося.. Ухутала дзіця і выйшла з пакоя. Крапіва. Надзя адчула холад, ухутала ногі сенам і посцілкай, якая ляжала ў перадку саней. Бураўкін. Паслухмяная машына бегла роўна, весела звінеў матор, тугі паток стрэчнага паветра страляў брызентам, якім грузчыкі старанна ўхуталі тры такарныя станкі. Б. Стральцоў. / у перан. ужыв. Пільнавалі хмары некага, каб ухутаць яго сваёй мультановаю посцілкаю. Баранавых.