ухати

Том: 35, старонка: 314.

img/35/35-314_1655_Ухати.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Ву́хаць ’крычаць «вух!»’ (КСП); параўн. укр. ухати ’крычаць ух!’, рус. ухать ’тс’. Дзеяслоў, вытворны ад выкл. вух, адносна словаўтварэння гл. Васілеўскі, Прадукт. тыпы, 60.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)