уту́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уту́лены |
уту́леная |
уту́ленае |
уту́леныя |
| Р. |
уту́ленага |
уту́ленай уту́ленае |
уту́ленага |
уту́леных |
| Д. |
уту́ленаму |
уту́ленай |
уту́ленаму |
уту́леным |
| В. |
уту́лены (неадуш.) уту́ленага (адуш.) |
уту́леную |
уту́ленае |
уту́леныя (неадуш.) уту́леных (адуш.) |
| Т. |
уту́леным |
уту́ленай уту́ленаю |
уту́леным |
уту́ленымі |
| М. |
уту́леным |
уту́ленай |
уту́леным |
уту́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уту́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уту́лены |
уту́леная |
уту́ленае |
уту́леныя |
| Р. |
уту́ленага |
уту́ленай уту́ленае |
уту́ленага |
уту́леных |
| Д. |
уту́ленаму |
уту́ленай |
уту́ленаму |
уту́леным |
| В. |
уту́лены (неадуш.) уту́ленага (адуш.) |
уту́леную |
уту́ленае |
уту́леныя (неадуш.) уту́леных (адуш.) |
| Т. |
уту́леным |
уту́ленай уту́ленаю |
уту́леным |
уту́ленымі |
| М. |
уту́леным |
уту́ленай |
уту́леным |
уту́леных |
Кароткая форма: уту́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уту́лены
1. спря́танный, у́ткнутый;
2. втя́нутый;
1, 2 см. утулі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уту́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад утуліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)