уту́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уту́лены уту́леная уту́ленае уту́леныя
Р. уту́ленага уту́ленай
уту́ленае
уту́ленага уту́леных
Д. уту́ленаму уту́ленай уту́ленаму уту́леным
В. уту́лены (неадуш.)
уту́ленага (адуш.)
уту́леную уту́ленае уту́леныя (неадуш.)
уту́леных (адуш.)
Т. уту́леным уту́ленай
уту́ленаю
уту́леным уту́ленымі
М. уту́леным уту́ленай уту́леным уту́леных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уту́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уту́лены уту́леная уту́ленае уту́леныя
Р. уту́ленага уту́ленай
уту́ленае
уту́ленага уту́леных
Д. уту́ленаму уту́ленай уту́ленаму уту́леным
В. уту́лены (неадуш.)
уту́ленага (адуш.)
уту́леную уту́ленае уту́леныя (неадуш.)
уту́леных (адуш.)
Т. уту́леным уту́ленай
уту́ленаю
уту́леным уту́ленымі
М. уту́леным уту́ленай уту́леным уту́леных

Кароткая форма: уту́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уту́лены

1. спря́танный, у́ткнутый;

2. втя́нутый;

1, 2 см. утулі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уту́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад утуліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)