утрэ́сваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. утрэ́сваю утрэ́сваем
2-я ас. утрэ́сваеш утрэ́сваеце
3-я ас. утрэ́свае утрэ́сваюць
Прошлы час
м. утрэ́сваў утрэ́свалі
ж. утрэ́свала
н. утрэ́свала
Загадны лад
2-я ас. утрэ́свай утрэ́свайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час утрэ́сваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

утрэ́сваць несов., см. утраса́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утрэ́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да утрэсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрэ́сці, -расу́, -расе́ш, -расе́; -расём, -расяце́, -расу́ць; -ро́с, -рэ́сла; -расі́; -рэ́сены; зак., што.

1. Трасучы, паменшыць аб’ём чаго-н. (сыпкага).

У. муку ў мяшку.

2. перан. Уладзіць, узгадніць што-н. (разм.).

У. пытанне.

|| незак. утраса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і утрэ́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. утраса́нне, -я, н. і утрэ́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утрэ́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утрэсваць — утрэсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрэ́свацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да утрэсціся.

2. Зал. да утрэсваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утряса́ть несов., в разн. знач. утраса́ць, утрэ́сваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)