утрамбо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. утрамбо́ўваю утрамбо́ўваем
2-я ас. утрамбо́ўваеш утрамбо́ўваеце
3-я ас. утрамбо́ўвае утрамбо́ўваюць
Прошлы час
м. утрамбо́ўваў утрамбо́ўвалі
ж. утрамбо́ўвала
н. утрамбо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. утрамбо́ўвай утрамбо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час утрамбо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

утрамбо́ўваць несов.

1. утрамбо́вывать; (о дороге — ещё) уе́зживать, ука́тывать;

2. втрамбо́вывать;

1, 2 см. утрамбава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утрамбо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да утрамбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрамбава́ць, утрамбо́ўваць спец. féststampfen аддз. vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

втрамбо́вывать несов. утрамбо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утрамбо́вывать несов. утрамбо́ўваць, трамбава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утрамбо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утрамбоўваць — утрамбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрамбо́ўка, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утрамбоўваць — утрамбаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрамбо́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да утрамбавацца.

2. Зал. да утрамбоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

утрамбо́ўванне ср. утрамбо́вывание; ука́тывание; см. утрамбо́ўваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)