уто́ркнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уто́ркнуся уто́ркнемся
2-я ас. уто́ркнешся уто́ркнецеся
3-я ас. уто́ркнецца уто́ркнуцца
Прошлы час
м. уто́ркнуўся уто́ркнуліся
ж. уто́ркнулася
н. уто́ркнулася
Загадны лад
2-я ас. уто́ркніся уто́ркніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уто́ркнуўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уто́ркнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ні́ся; зак., у што.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Тое, што і уткнуцца (у 1 знач.).

Кап’ё ўторкнулася ў зямлю.

2. Уперціся, уткнуцца ў што-н.

Лодка ўторкнулася носам у пясок.

У. тварам у падушку.

3. Тое, што і уткнуцца (у 3 знач.).

У. ў газету.

|| незак. уто́рквацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уто́ркнуцца сов. воткну́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уто́ркнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Уткнуцца вострым канцом у што‑н. Кап’ё ўторкнулася ў зямлю.

2. Уперціся, уткнуцца ў што‑н. У бераг носам пад кустом Уторкнулася лодка. Скарынкін. Мой, вораг ляжаў нерухома, уторкнуўшыся тварам у снег. Шамякін.

3. перан. Не ўзнімаючы вачэй, паглыбіцца ў якую‑н. справу. Уторкнуўшыся ў газету,.. [афіцэр] ужо думае аб дарозе. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уто́рквацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да уторкнуцца.

2. Зал. да уторкваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)