уто́йваць гл. утаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уто́йваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уто́йваю уто́йваем
2-я ас. уто́йваеш уто́йваеце
3-я ас. уто́йвае уто́йваюць
Прошлы час
м. уто́йваў уто́йвалі
ж. уто́йвала
н. уто́йвала
Загадны лад
2-я ас. уто́йвай уто́йвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уто́йваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уто́йваць несов.

1. (сохранять тайну) ута́ивать, скрыва́ть;

2. (присваивать) ута́ивать;

1, 2 см. утаі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уто́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да утаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уто́йваць гл. утаіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

утаі́ць, утаю́, уто́іш, уто́іць; уто́ены; зак., што.

1. Захаваць у тайне, скрыць ад іншых.

У. праўду.

2. Тайна прысвоіць.

У. чужыя грошы.

|| незак. уто́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. уто́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утойваць, затойваць, прытойваць, таіць, хаваць, скрываць, маўчаць; пакрываць, прыкрываць (перан.) □ трымаць у сакрэце, трымаць язык за зубамі, хаваць у душы, замятаць сляды

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

ута́ивать несов. уто́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уто́йвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да утойваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уто́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утойваць — утаіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)