уткну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уткну́ты |
уткну́тая |
уткну́тае |
уткну́тыя |
| Р. |
уткну́тага |
уткну́тай уткну́тае |
уткну́тага |
уткну́тых |
| Д. |
уткну́таму |
уткну́тай |
уткну́таму |
уткну́тым |
| В. |
уткну́ты (неадуш.) уткну́тага (адуш.) |
уткну́тую |
уткну́тае |
уткну́тыя (неадуш.) уткну́тых (адуш.) |
| Т. |
уткну́тым |
уткну́тай уткну́таю |
уткну́тым |
уткну́тымі |
| М. |
уткну́тым |
уткну́тай |
уткну́тым |
уткну́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уткну́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уткну́ты |
уткну́тая |
уткну́тае |
уткну́тыя |
| Р. |
уткну́тага |
уткну́тай уткну́тае |
уткну́тага |
уткну́тых |
| Д. |
уткну́таму |
уткну́тай |
уткну́таму |
уткну́тым |
| В. |
уткну́ты (неадуш.) уткну́тага (адуш.) |
уткну́тую |
уткну́тае |
уткну́тыя (неадуш.) уткну́тых (адуш.) |
| Т. |
уткну́тым |
уткну́тай уткну́таю |
уткну́тым |
уткну́тымі |
| М. |
уткну́тым |
уткну́тай |
уткну́тым |
уткну́тых |
Кароткая форма: уткну́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уткну́ты
1. во́ткнутый; вонзённый; вса́женный;
2. уткну́тый;
1, 2 см. уткну́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уткну́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад уткнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́ткнутый уваткну́ты, уткну́ты, мног. паўтыка́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уткну́тый
1. упёрты, уваткну́ты;
2. уткну́ты; схава́ны;
3. упёрты, утаро́плены; см. уткну́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)