Verbum

анлайнавы слоўнік

усяка́ць гл. усячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усяка́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усяка́ць несов. усека́ть; обруба́ть; подруба́ть; см. усячы́ ¹

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да усячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усячы́, усяку́, усячэ́ш, усячэ́; усячо́м, усечаце́, усяку́ць; усе́к, -кла; усячы́; усе́чаны; зак., што.

1. Адсякаючы, укараціць; змагчы адсячы (пераважна з адмоўем).

У. касільна.

Палена цвёрдае — не ўсячэш.

2. Урабіць у высечаную адтуліну (спец.).

У. перагародку ў сцяну.

3. перан. Паменшыць колькасць складоў у радку (кніжн.).

У. склад у вершаваным радку.

|| незак. усяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. усячэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усека́ть несов., книжн. усяка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усяка́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да усякаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. усякаць — усячы (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усяка́цца несов., страд. усека́ться; обруба́ться; подруба́ться; см. усяка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

truncate [trʌŋˈkeɪt] v. fml

1. усяка́ць, абраза́ць, абрэ́зваць; адсяка́ць верхаві́ну

2. скарача́ць (прамову, артыкул і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)