усыпаны - Пошук

усы́паны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	усы́паны	усы́паная	усы́панае	усы́паныя
Р.	усы́панага	усы́панай усы́панае	усы́панага	усы́паных
Д.	усы́панаму	усы́панай	усы́панаму	усы́паным
В.	усы́паны (неадуш.) усы́панага (адуш.)	усы́паную	усы́панае	усы́паныя (неадуш.) усы́паных (адуш.)
Т.	усы́паным	усы́панай усы́панаю	усы́паным	усы́панымі
М.	усы́паным	усы́панай	усы́паным	усы́паных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усы́паны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	усы́паны	усы́паная	усы́панае	усы́паныя
Р.	усы́панага	усы́панай усы́панае	усы́панага	усы́паных
Д.	усы́панаму	усы́панай	усы́панаму	усы́паным
В.	усы́паны (неадуш.) усы́панага (адуш.)	усы́паную	усы́панае	усы́паныя (неадуш.) усы́паных (адуш.)
Т.	усы́паным	усы́панай усы́панаю	усы́паным	усы́панымі
М.	усы́паным	усы́панай	усы́паным	усы́паных

Кароткая форма: усы́пана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усы́паны

1. всы́панный;

2. усы́панный;

1, 2 см. усы́паць ^{1, 2};

3.: як ~на сплошь покры́то, усы́пано

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усы́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад усы́паць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

всы́панный усы́паны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усы́панный усы́паны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вуграва́ты, ‑ая, ‑ае.

Пакрыты, усыпаны вуграмі ². Вуграваты твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вугры́сты, ‑ая, ‑ае.

Усыпаны вуграмі ², з вялікай колькасцю вугроў ². Вугрысты твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засе́яны

1. besät;

2. перан. (усыпаны) übersä́t

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

испещрённый

1. усы́паны, ушпіля́ны;

2. упрыго́жаны; см. испещри́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum