усчына́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
усчына́ю |
усчына́ем |
| 2-я ас. |
усчына́еш |
усчына́еце |
| 3-я ас. |
усчына́е |
усчына́юць |
| Прошлы час |
| м. |
усчына́ў |
усчына́лі |
| ж. |
усчына́ла |
| н. |
усчына́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
усчына́й |
усчына́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
усчына́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
усчына́ць несов., разг. начина́ть, затева́ть; поднима́ть; см. усча́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
усчына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да усчаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усча́ць, узачну́, узачне́ш, узачне́; узачнём, узачняце́, узачну́ць; усча́ў, -чала́, -ло́; узачні́; усча́ты; зак., што і чаго (разм.).
Пачаць, распачаць.
У. сварку.
|| незак. усчына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
усчына́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. усчынаць — усчаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усчына́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да усчацца.
2. Зал. да усчынаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
lärmen
vi шуме́ць, усчына́ць шум [вэ́рхал, гвалт]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
усчына́цца несов., возвр., страд., разг. начина́ться, затева́ться; поднима́ться; см. усча́цца, усчына́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
row4 [raʊ] n. infml
1. шу́мная сва́рка, спрэ́чка, сканда́л;
family rows сяме́йныя спрэ́чкі;
have a row with smb. about/over smth. пасвары́цца, пасканда́ліць з кім-н. з-за чаго́-н.
2. шум;
make a row усчына́ць шум
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
podnosić
незак.
1. падымаць, павышаць; уздымаць;
podnosić głos — павышаць голас;
podnosić krzyk (wrzawę) — падымаць крык; усчынаць вэрхал;
podnosić kotwicę — падымаць якар;
podnosić kogo na duchu — падымаць каму дух; падбадзёрваць каго;
2. мат. узводзіць;
podnosić liczbę do kwadratu (sześcianu) — узводзіць лік у квадрат (куб)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)