усчына́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. усчына́ю усчына́ем
2-я ас. усчына́еш усчына́еце
3-я ас. усчына́е усчына́юць
Прошлы час
м. усчына́ў усчына́лі
ж. усчына́ла
н. усчына́ла
Загадны лад
2-я ас. усчына́й усчына́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час усчына́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усчына́ць несов., разг. начина́ть, затева́ть; поднима́ть; см. усча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усчына́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да усчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усча́ць, узачну́, узачне́ш, узачне́; узачнём, узачняце́, узачну́ць; усча́ў, -чала́, -ло́; узачні́; усча́ты; зак., што і чаго (разм.).

Пачаць, распачаць.

У. сварку.

|| незак. усчына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усчына́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усчынаць — усчаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усчына́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да усчацца.

2. Зал. да усчынаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lärmen

vi шуме́ць, усчына́ць шум [вэ́рхал, гвалт]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

усчына́цца несов., возвр., страд., разг. начина́ться, затева́ться; поднима́ться; см. усча́цца, усчына́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

row4 [raʊ] n. infml

1. шу́мная сва́рка, спрэ́чка, сканда́л;

family rows сяме́йныя спрэ́чкі;

have a row with smb. about/over smth. пасвары́цца, пасканда́ліць з кім-н. з-за чаго́-н.

2. шум;

make a row усчына́ць шум

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

podnosić

незак.

1. падымаць, павышаць; уздымаць;

podnosić głos — павышаць голас;

podnosić krzyk (wrzawę) — падымаць крык; усчынаць вэрхал;

podnosić kotwicę — падымаць якар;

podnosić kogo na duchu — падымаць каму дух; падбадзёрваць каго;

2. мат. узводзіць;

podnosić liczbę do kwadratu (sześcianu) — узводзіць лік у квадрат (куб)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)