усцягну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усцягну́ усця́гнем
2-я ас. усця́гнеш усця́гнеце
3-я ас. усця́гне усця́гнуць
Прошлы час
м. усцягну́ў усцягну́лі
ж. усцягну́ла
н. усцягну́ла
Загадны лад
2-я ас. усцягні́ усцягні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час усцягну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усцягну́ць, -ягну́, -я́гнеш, -я́гне; -ягні́; -я́гнуты; зак.

1. каго-што. Цягнучы, падняць наверх або з цяжкасцю ўнесці, узвезці на што-н. высокае.

У. мех на вышкі.

2. што. Надзець, апрануць з цяжкасцю або накрыцца чым-н., нацягнуць на сябе што-н. (разм.).

Ледзь ужо ўсцягнула гэту сукенку.

У. ватовую коўдру.

|| незак. усця́гваць, -аю, -аеш, -ае і усцяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усцягну́ць сов.

1. (наверх) втащи́ть, встащи́ть;

у. мех на вы́шкі — втащи́ть (встащи́ть) мешо́к на черда́к;

2. разг. (надеть с трудом) натяну́ть, напя́лить;

у. панчо́ху — натяну́ть чуло́к;

у. хала́т — напя́лить хала́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усцягну́ць, ‑цягну, ‑цягнеш, ‑цягне; зак., каго-што.

1. Цягнучы, падняць наверх або з цяжкасцю ўзнесці, узвезці на што‑н. высокае. Матросы доўгімі вяроўкамі ўсцягнулі трап на ніжнюю палубу. Савіцкі. Коннік нагнуўся, схапіў Міхася пад пахі і ўсцягнуў у сядло. Машара. Худыя коні не маглі усцягнуць конку на пагорак. П. Ткачоў.

2. Разм. Надзець, апрануць з цяжкасцю што‑н. Карніцкі.. спрабаваў усцягнуць на нагу бот і не мог. Паслядовіч. // Накрыцца чым‑н.; нацягнуць на сябе што‑н. Вецер быў неспакойны, халодны, як крынічнай вадою абліваў шыю — прыйшлося ўсцягнуць на сябе посцілку. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усцягну́ць

1. (наверх) hináufschleppen vt, hináufziehen* vt (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráufschleppen vt, heráufziehen* vt (у напрамку да таго, хто гаворыць);

2. разм. (нацягнуць, напяць) áufstülpen vt; sich etw. drüberziehen* (вопратку); auf sich zwängen;

яна ўсцягну́ла шлафро́к sie hat sich den Mórgenrock drübergezogen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паўсця́гваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Усцягнуць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. мяхі на воз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усцяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да усцягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да усцягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усця́гнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад усцягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

встащи́ть сов., разг. усцягну́ць, мног. паўсця́гваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)