усцяга́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. усцяга́ю усцяга́ем
2-я ас. усцяга́еш усцяга́еце
3-я ас. усцяга́е усцяга́юць
Прошлы час
м. усцяга́ў усцяга́лі
ж. усцяга́ла
н. усцяга́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час усцяга́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усцяга́ць несов., см. усця́гваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усцяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да усцягнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усцягну́ць, -ягну́, -я́гнеш, -я́гне; -ягні́; -я́гнуты; зак.

1. каго-што. Цягнучы, падняць наверх або з цяжкасцю ўнесці, узвезці на што-н. высокае.

У. мех на вышкі.

2. што. Надзець, апрануць з цяжкасцю або накрыцца чым-н., нацягнуць на сябе што-н. (разм.).

Ледзь ужо ўсцягнула гэту сукенку.

У. ватовую коўдру.

|| незак. усця́гваць, -аю, -аеш, -ае і усцяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)