усу́шка, -і, ДМ -шцы, ж.

Колькасць страчанага прадукта пры высыханні.

Норма ўсушкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усу́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. усу́шка
Р. усу́шкі
Д. усу́шцы
В. усу́шку
Т. усу́шкай
усу́шкаю
М. усу́шцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

усу́шка ж. усу́шка;

но́рма ўсу́шкі — но́рма усу́шки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усу́шка ж. усу́шка, -кі ж.; (усыхание) усыха́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усу́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Колькасць страчанага прадукта пры высыханні. Нормы ўсушкі. / у іран. ужыв. Калі ў краме ёсць нястача, Дык «усушка» там, няйначай, Ці «утруска», ці мо’ «мышы» — Так заўсёды ў актах піша. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усу́шка ж

1. разм (дзеянне) Éintrocknen n -s;

2. камерц (страта вагі) Tróckenverlust m -(e)s, -e, Mássenverlust m, Tróckenschwund m -(e)s, Schwund m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Усу́шак

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Усу́шак
Р. Усу́шка
Д. Усу́шку
В. Усу́шак
Т. Усу́шкам
М. Усу́шку

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

shrinkage [ˈʃrɪŋkɪdʒ] n. скарачэ́нне, сціска́нне; уса́дка, усу́шка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

усу́шванне ср. усу́шка ж.; см. усу́шваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утру́ска, ‑і, ДМ утрусцы; Р мн. ‑сак; ж.

1. Змяншэнне вагі сыпучага рэчыва пры перавозе, перасыпанні і пад. / у іран. ужыв. Калі ў кране ёсць нястача, Дык «усушка» там, няйначай, Ці «утруска», ці мо’ «мышы» — Так заўсёды ў актах піша. Крапіва.

2. Колькасць страчанага ў выніку перавозу, перасыпання чаго‑н. сыпучага. Падлік утрускі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)