устремле́ние ср. (стремление) імкне́нне, -ння ср.; (намерение) наме́р, -ру м.; (цель) мэ́та, -ты ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
устремление
Том: 35, старонка: 210.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
імкне́нне ср.
1. стремле́ние, устремле́ние;
2. влече́ние, тяготе́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
простира́ние
1. (протягивание) книжн. выця́гванне, -ння ср.; (рук для рукопожатия) праця́гванне, -ння ср.; (подавание) падава́нне, -ння ср.; (распростирание) распасціра́нне, -ння ср.;
2. перен. (устремление) распасціра́нне, -ння ср.; (расширение) пашырэ́нне, -ння ср.; (направление) накірава́нне, -ння ср.; неоконч. накіро́ўванне, -ння ср.; (обращение) звярта́нне, -ння ср.;
3. (в пространстве) распасціра́нне, -ння ср.; (распространение) распаўсю́джанне, -ння ср.; (достигание) дасяга́нне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)