устаўны́, -а́я, -о́е.

Прыстасаваны для таго, каб устаўляць, устаўлены ў што-н.

Устаўныя шыпы.

Устаўныя зубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уста́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уста́ўны уста́ўная уста́ўнае уста́ўныя
Р. уста́ўнага уста́ўнай
уста́ўнае		 уста́ўнага уста́ўных
Д. уста́ўнаму уста́ўнай уста́ўнаму уста́ўным
В. уста́ўны (неадуш.)
уста́ўнага (адуш.)		 уста́ўную уста́ўнае уста́ўныя (неадуш.)
уста́ўных (адуш.)
Т. уста́ўным уста́ўнай
уста́ўнаю		 уста́ўным уста́ўнымі
М. уста́ўным уста́ўнай уста́ўным уста́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

устаўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. устаўны́ устаўна́я устаўно́е устаўны́я
Р. устаўно́га устаўно́й
устаўно́е		 устаўно́га устаўны́х
Д. устаўно́му устаўно́й устаўно́му устаўны́м
В. устаўны́ (неадуш.)
устаўно́га (адуш.)		 устаўну́ю устаўно́е устаўны́я (неадуш.)
устаўны́х (адуш.)
Т. устаўны́м устаўно́й
устаўно́ю		 устаўны́м устаўны́мі
М. устаўны́м устаўно́й устаўны́м устаўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уста́ўны уста́вный;

~нае пісьмо́ — уста́вное письмо́; см. уста́ў

устаўны́ вставно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уста́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які з’яўляецца ўставам. Устаўнае пісьмо. Устаўная вязь.

устаўны́, ‑ая, ‑ое.

Прыстасаваны для таго, каб устаўляць у што‑н. Устаўныя шыпы. // Устаўлены ў што‑н. Устаўны рукаў. Устаўныя зубы. □ Характэрнай асаблівасцю кампазіцыі буйных твораў Якуба Коласа з’яўляецца наяўнасць устаўных алегарычных апавяданняў. Пшыркоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уста́ў, -та́ва, м.

Буйны почырк старажытных лацінскіх, грэчаскіх і славянарускіх рукапісаў, які вызначаўся прамым і вельмі акуратным напісаннем літар.

|| прым. уста́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вставно́й устаўны́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вдвижной усо́ўны, устаўны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уста́вный​II (к уста́в​II) уста́ўны;

уста́вное письмо́ уста́ўнае пісьмо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эпізады́чны

(гр. epeisodios = устаўны, дадатковы)

нерэгулярны, несістэматычны, не звязаны з цэлым.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)