Адміністрацыя прадпрыемстваў, устаноў і арганізацый 1/116

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

апара́т

‘сукупнасць органаў арганізма; сукупнасць дзяржаўных устаноў; работнікі гэтых устаноў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. апара́т
Р. апара́ту
Д. апара́ту
В. апара́т
Т. апара́там
М. апара́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

«Аб мерах па далейшаму развіццю дзіцячых дашкольных устаноў, паляпшэнню выхавання і медыцынскага абслугоўвання дзяцей дашкольнага ўзросту» (пастанова) 12/374

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

устано́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. устано́ва устано́вы
Р. устано́вы устано́ў
Д. устано́ве устано́вам
В. устано́ву устано́вы
Т. устано́вай
устано́ваю		 устано́вамі
М. устано́ве устано́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ад’юнкту́ра, -ы, ж.

Аспірантура вышэйшых ваенна-вучэбных устаноў.

Скончыць ад’юнктуру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бюро́¹, нескл., н.

1. Назва кіруючай часткі некаторых органаў, устаноў, а таксама пасяджэнне яе складу.

Б.

Прэзідыума Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.

2. Назва некаторых устаноў, кантор і пад.

Б. знаходак.

Б. надвор’я.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

юсты́цыя, -і, ж.

Сістэма судовых устаноў, а таксама сфера іх дзейнасці.

Міністэрства юстыцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прафе́сар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вышэйшае вучонае званне выкладчыка вышэйшых навучальных устаноў і супрацоўніка навуковых і лячэбных устаноў, які кіруе навукова-даследчай і лячэбнай работай; таксама асоба, якая мае гэта званне.

|| прым. прафе́сарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аспіранту́ра, -ы, ж.

Сістэма падрыхтоўкі кадраў для вышэйшых навучальных і навукова-даследчых устаноў.

Скончыць аспірантуру.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэ́ктар, ‑а, м.

1. Кіраўнік універсітэта і некаторых іншых вышэйшых навучальных устаноў.

2. Кіраўнік духоўных навучальных устаноў.

[Ад лац. rector — кіраўнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)