Успо́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Успо́лле
Р. Успо́лля
Д. Успо́ллю
В. Успо́лле
Т. Успо́ллем
М. Успо́ллі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

успо́лле

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. успо́лле
Р. успо́лля
Д. успо́ллю
В. успо́лле
Т. успо́ллем
М. успо́ллі

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Усполле (в.) 7/300 (к.), 301; 10/506

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Усполле

т. 16, с. 268

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

успо́лле

1. Зямельная выгода, якая прылягае да поля (Нас., Слаўг.).

2. Плошча, якая прылягае да прадмесця (Нас. АУ).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)