усплыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. усплыва́нне
Р. усплыва́ння
Д. усплыва́нню
В. усплыва́нне
Т. усплыва́ннем
М. усплыва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усплыва́нне ср. всплыва́ние, всплы́тие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усплыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. усплываць — усплысці, усплыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

всплыва́ние усплыва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

всплы́тие усплыва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)