успамі́нак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. успамі́нак успамі́нкі
Р. успамі́нку успамі́нкаў
Д. успамі́нку успамі́нкам
В. успамі́нак успамі́нкі
Т. успамі́нкам успамі́нкамі
М. успамі́нку успамі́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

успамі́нак, -нку м., разг., см. успамі́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

успамі́нак, ‑нку, м.

Разм. Тое, што і успамін. Сябры скарысталі вясёлы свой настрой для розных смешных успамінкаў і далі волю нестрыманаму смеху. Колас. Хвалі быстра ляцяць удаль адна за адной, успамінкі нясуць дарагія. Гурло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

успамі́н м., успамі́нак м. рэдк.

1. Er¦ínnerung f -, -en, Rücker¦innerung f;

2. мн.:

успамі́ны літ. Lébenser¦innerungen pl, Memoiren [mem´wɑ:ren] pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

успамі́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. успамі́нка успамі́нкі
Р. успамі́нкі успамі́нак
Д. успамі́нцы успамі́нкам
В. успамі́нку успамі́нкі
Т. успамі́нкай
успамі́нкаю		 успамі́нкамі
М. успамі́нцы успамі́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абгаво́ры, ‑аў; адз. абгавор, ‑у, м.

Нядобразычлівыя выказванні пра каго‑н. У часе гэтых сесій-збораў Было нямала абгавораў І розных штучак, жартаў, кпінак, Ліхіх і добрых успамінак. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)