успамі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. успамі́н успамі́ны
Р. успамі́ну успамі́наў
Д. успамі́ну успамі́нам
В. успамі́н успамі́ны
Т. успамі́нам успамі́намі
М. успамі́не успамі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

успамі́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Узнаўленне ў думках таго, што захавалася ў памяці.

Аддацца ўспамінам (пачаць успамінаць). Застаўся адзін у. ад чаго-н. (нічога не засталося; жарт.).

2. мн. Запіскі або расказы пра мінулае.

Пісаць успаміны.

Вечар успамінаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

успамі́н, -ну м. воспомина́ние ср.;

◊ лёгкі на ўспамі́н (памі́н) — лёгок на поми́не

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

успамі́н, ‑у, м.

1. Узнаўленне ў думках таго, што захавалася ў памяці. Вярнуўшыся ў купэ, Рыта зноў падсела да акна і аддалася ўспамінам аб сваіх нядаўніх універсітэцкіх сябрах. Васілевіч.

2. толькі мн. (успамі́ны, ‑аў). Запіскі, расказы аб мінулым, перажытым. Пісаць успаміны. Вечар успамінаў. □ Усе слухалі ўспаміны старога, нібы казку, — жывы летапіс сваіх мясцін. Новікаў. — Ну, калі на тое пайшло, што заняліся ўспамінамі, — усміхнуўшыся, загаварыў Катлярэвіч, — то і мне ёсць пра што сказаць. Гурскі.

•••

Лёгкі на ўспамін гл. лёгкі.

На ўспамін — для таго, каб доўга помнілі, не забывалі каго‑, чаго‑н. (даць, падарыць і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

успамі́н м., успамі́нак м. рэдк.

1. Er¦ínnerung f -, -en, Rücker¦innerung f;

2. мн.:

успамі́ны літ. Lébenser¦innerungen pl, Memoiren [mem´wɑ:ren] pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

воспомина́ние ср. успамі́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

успамі́нак, -нку м., разг., см. успамі́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wspomnienie

н.

1. успамін;

2. згадка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

псеўдамне́зія

(ад псеўда- + гр. mnesis = успамін)

тое, што і парамнезія.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Прыпаміна́ць ’напамінаць’ (Яруш.), прыпа́мятаць ’прыпомніць’ (ТС), пріпамі́н ’успамін, згадка’, прыпамі́нка ’ўспамін, памятка’ (Бяльк.), прыпа́мятка ’знак на памяць’ (Нас., Гарэц., Байк. і Некр., Яруш.). Дэрываты ад па́мятаць (гл. памяць), по́мніць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)