усо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усо́ўны усо́ўная усо́ўнае усо́ўныя
Р. усо́ўнага усо́ўнай
усо́ўнае		 усо́ўнага усо́ўных
Д. усо́ўнаму усо́ўнай усо́ўнаму усо́ўным
В. усо́ўны (неадуш.)
усо́ўнага (адуш.)		 усо́ўную усо́ўнае усо́ўныя (неадуш.)
усо́ўных (адуш.)
Т. усо́ўным усо́ўнай
усо́ўнаю		 усо́ўным усо́ўнымі
М. усо́ўным усо́ўнай усо́ўным усо́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усо́ўны вдвижно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вдвижной усо́ўны, устаўны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)