услу́хацца сов. вслу́шаться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

услуха́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. услуха́юся услуха́емся
2-я ас. услуха́ешся услуха́ецеся
3-я ас. услуха́ецца услуха́юцца
Прошлы час
м. услуха́ўся услуха́ліся
ж. услуха́лася
н. услуха́лася
Загадны лад
2-я ас. услуха́йся услуха́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час услуха́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

услу́хацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. услу́хаюся услу́хаемся
2-я ас. услу́хаешся услу́хаецеся
3-я ас. услу́хаецца услу́хаюцца
Прошлы час
м. услу́хаўся услу́халіся
ж. услу́халася
н. услу́халася
Загадны лад
2-я ас. услу́хайся услу́хайцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час услу́хаўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

услу́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Уважліва прыслухацца, стараючыся пачуць, зразумець што‑н. Насцярожанымі вачыма акінуў.. [Паніковіч] сход, прэзідыум і ўслухаўся ў гаворку прамоўцы. Быкаў. Генадзь услухаўся ў мелодыю, у словы песні і далучыўся да ўсяго спеўнага гурту. Сабаленка. Тады.. [Ірка] ўслухалася: нехта стукаў далёка ў лесе, і недзе рыпеў снег. Пташнікаў. Стаўшы пасярэдзіне гумна, яшчэ раз прагна ўслухалася [Аксіння] ў начную цемень, сілячыся ўлавіць, учуць след жывога чалавечага дыхання. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

услу́хацца (áufmerksam) zúhören vi (у што-н. D); hínhören vi; áufmerken vi (auf A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

услухо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да услухацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

услухо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. услухоўвацца — услухацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вслу́шаться сов. услу́хацца (у што); (прислушаться) прыслу́хацца (да чаго);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wsłuchać się

зак. услухацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

аслу́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Добра не пачуць, не разабраць, што сказана. — Дзвесце пудоў? — аж нахіліўся цераз стол Даніла. Ці не аслухаўся ён? Пальчэўскі.

2. Уважліва паслухаць нейкі час; услухацца. Аслухаўшыся,.. [Міхась] кашлянуў яшчэ раз, ужо сумыслу, ізноў па школе пайшоў шум. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)