Verbum

анлайнавы слоўнік

ускладне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ускладне́нне ср.

1. усложне́ние;

2. осложне́ние; усложне́ние;

1, 2 см. ускладні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ускладне́нне, ‑я, н.

Кніжн. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ускладняць — ускладніць і стан паводле знач. дзеясл. ускладняцца — ускладніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ускладне́нне н. Komplikatión f -, -en, Verwíck(e)lung f -, -en, Erschwérung f -, -en, Erschwérnis f -, -se

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ускладні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; -ла́днены; зак., што.

Зрабіць больш складаным ці надта складаным.

У. задачу.

|| незак. ускладня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. ускладне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усложне́ние ускладне́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

complication [ˌkɒmplɪˈkeɪʃn] n.

1. склада́насць, заблы́танасць

2. med. ускладне́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фігура́цыя, ‑і, ж.

Спец. Ускладненне асновы музычнага твора шляхам увядзення фігур (у 6 знач.).

[Лац. figuratio — наданне формы, вобразнае выяўленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

осложне́ние ускладне́нне, -ння ср.;

дипломати́ческие осложне́ния дыпламаты́чныя ўскладне́нні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кампліка́цыя

(лац. complicatio)

ускладненне, заблытанасць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)