усква́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што.

Саскварыць да поўнай гатоўнасці.

У. сала.

|| незак. усква́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. усква́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усква́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усква́ру усква́рым
2-я ас. усква́рыш усква́рыце
3-я ас. усква́рыць усква́раць
Прошлы час
м. усква́рыў усква́рылі
ж. усква́рыла
н. усква́рыла
Загадны лад
2-я ас. усква́р усква́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час усква́рыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

усква́рыць сов. (сало) ужа́рить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усква́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Тое, што і выскварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усква́раны ужа́ренный; см. усква́рыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усква́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ускварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усква́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ускварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усква́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ускварваць — ускварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ужа́рить сов., разг. (мясо) усма́жыць; (сало) усква́рыць; (кофе, семечки и т. п.) упра́жыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)