усе́лены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
усе́лены |
усе́леная |
усе́ленае |
усе́леныя |
| Р. |
усе́ленага |
усе́ленай усе́ленае |
усе́ленага |
усе́леных |
| Д. |
усе́ленаму |
усе́ленай |
усе́ленаму |
усе́леным |
| В. |
усе́лены (неадуш.) усе́ленага (адуш.) |
усе́леную |
усе́ленае |
усе́леныя (неадуш.) усе́леных (адуш.) |
| Т. |
усе́леным |
усе́ленай усе́ленаю |
усе́леным |
усе́ленымі |
| М. |
усе́леным |
усе́ленай |
усе́леным |
усе́леных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
усе́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
усе́лены |
усе́леная |
усе́ленае |
усе́леныя |
| Р. |
усе́ленага |
усе́ленай усе́ленае |
усе́ленага |
усе́леных |
| Д. |
усе́ленаму |
усе́ленай |
усе́ленаму |
усе́леным |
| В. |
усе́лены (неадуш.) усе́ленага (адуш.) |
усе́леную |
усе́ленае |
усе́леныя (неадуш.) усе́леных (адуш.) |
| Т. |
усе́леным |
усе́ленай усе́ленаю |
усе́леным |
усе́ленымі |
| М. |
усе́леным |
усе́ленай |
усе́леным |
усе́леных |
Кароткая форма: усе́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
усе́лены
1. вселённый;
2. перен. вселённый, внушённый;
1, 2 см. усялі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
усе́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад усяліць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вселённый усе́лены, пасе́лены.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
усялі́ць, усялю́, усе́ліш, усе́ліць; усе́лены; зак.
1. каго (што) у што. Пасяліць на жыхарства.
У. новых жыхароў у кватэру.
2. перан., што ў каго-што. Пасеяць, выклікаць (высок.).
У. надзею ў каго-н. У. трывогу ў сэрца.
|| незак. усяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. усяле́нне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
внушённый
1. вы́кліканы; абу́джаны; усе́лены, пасе́лены, нада́дзены; наве́яны;
2. наву́чаны; угаво́раны; намо́ўлены; перакана́ны; см. внуши́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)