уса́дебный

1. сядзі́бны;

уса́дебный уча́сток сядзі́бны ўча́стак;

2. (поместный) паме́сны, дваро́вы, маёнткавы, маянтко́вы; (помещицкий) паме́шчыцкі;

уса́дебный быт ист. маёнткавы (маянтко́вы, паме́шчыцкі) быт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сядзі́бны уса́дебный;

с. ўча́стакуса́дебный уча́сток

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дваро́вы

1. (относящийся ко двору) дворо́вый;

д. саба́ка — дворо́вая соба́ка;

2. (относящийся к усадьбе) уса́дебный; поме́стный;

~выя пабудо́вы — уса́дебные постро́йки;

3. ист. (принадлежащий к дворне) дворо́вый;

д. чалаве́к — дворо́вый челове́к;

4. в знач. сущ., ист. дворо́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)