уругва́йцы, ‑аў; адз. уругваец, ‑вайца, м.; уругвайка, ‑і, ДМ ‑вайцы; мн. уругвайкі, ‑ваек; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Уругвая.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уругвайцы

т. 16, с. 257

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

уругва́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. уругва́йка уругва́йкі
Р. уругва́йкі уругва́ек
Д. уругва́йцы уругва́йкам
В. уругва́йку уругва́ек
Т. уругва́йкай
уругва́йкаю		 уругва́йкамі
М. уругва́йцы уругва́йках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уругва́ец,

гл. уругвайцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уругва́йка,

гл. уругвайцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уругва́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уругва́ец уругва́йцы
Р. уругва́йца уругва́йцаў
Д. уругва́йцу уругва́йцам
В. уругва́йца уругва́йцаў
Т. уругва́йцам уругва́йцамі
М. уругва́йцу уругва́йцах

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)