уругва́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уругва́йскі уругва́йская уругва́йскае уругва́йскія
Р. уругва́йскага уругва́йскай
уругва́йскае
уругва́йскага уругва́йскіх
Д. уругва́йскаму уругва́йскай уругва́йскаму уругва́йскім
В. уругва́йскі (неадуш.)
уругва́йскага (адуш.)
уругва́йскую уругва́йскае уругва́йскія (неадуш.)
уругва́йскіх (адуш.)
Т. уругва́йскім уругва́йскай
уругва́йскаю
уругва́йскім уругва́йскімі
М. уругва́йскім уругва́йскай уругва́йскім уругва́йскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уругва́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Уругвая, уругвайцаў, які належыць, уласцівы ім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уругва́йскі ruguayisch [-gvaĭıʃ]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уругва́йский уругва́йскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

urugwajski

уругвайскі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uruguayisch

['urugua:i-] і ['urugv-]

уругва́йскі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ідальга Б. (уругвайскі паэт) 10/490

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Uruguayan

[,jʊrəgˈwaɪən]

1.

adj.

уругва́йскі

2.

n.

уругва́ец -йца m., уругва́йка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АРТЫ́ГАС (Artigas) Хасе Хервасіо

(19.6.1764, Мантэвідэо — 23.9.1850),

уругвайскі ваенны і паліт. дзеяч, нац. герой Уругвая. Служыў у ісп. калан. войсках. У 1811—14 узначальваў нар. паўстанне Усх. берага (сучасны Уругвай) супраць ісп. панавання. Выступаў за незалежнасць Уругвая, супраць далучэння яго да Аргенціны. У 1816—20 вёў барацьбу супраць браз. агрэсіі. У 1820 пацярпеў паражэнне ад партуг.-браз. войскаў і інтэрніраваны ў Парагваі.

т. 1, с. 507

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АМАРЫ́М (Amorim) Энрыке

(25.7.1900, г. Сальта, Уругвай — 28.7.1960),

уругвайскі пісьменнік. Літ. дзейнасць пачаў у 1920 (зб. вершаў «Дваццаць год»). Большасць твораў пра жыццё сялянства (трылогія «Арба», 1933, «Пасяленец Агіляр», 1934, «Конь і яго цень», 1941). Вострыя сац. канфлікты ўзняты ў раманах «Дзевяць месяцаў над Неўкенам» (1946), «Перамога не прыходзіць сама» (1952); у рамане «Вусце» (1958) спроба прасачыць усю гісторыю Уругвая. Аўтар паэт. зб. «Мая радзіма» (1960).

Тв.:

Рус. пер. — Хозяин Агиляр;

Тень Скакуна. М., 1987.

т. 1, с. 307

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)