уругва́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уругва́ец уругва́йцы
Р. уругва́йца уругва́йцаў
Д. уругва́йцу уругва́йцам
В. уругва́йца уругва́йцаў
Т. уругва́йцам уругва́йцамі
М. уругва́йцу уругва́йцах

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уругва́ец уругва́ец, -ва́йца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уругва́ец,

гл. уругвайцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уругва́ец м. Úruguayer [-gvaĭər] m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Urugwajczyk

м. уругваец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

уругва́йцы, ‑аў; адз. уругваец, ‑вайца, м.; уругвайка, ‑і, ДМ ‑вайцы; мн. уругвайкі, ‑ваек; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Уругвая.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Uruguayer

['urugua:iər] і ['urugv-]

m -s, - уругва́ец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Uruguayan

[,jʊrəgˈwaɪən]

1.

adj.

уругва́йскі

2.

n.

уругва́ец -йца m., уругва́йка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)