урони́ть сов.

1. (упустить) упусці́ць; (выпустить) вы́пусціць; (потерять) згубі́ць; (сбросить) скі́нуць;

2. перен. (слово) кі́нуць, сказа́ць;

3. (слезу) вы́раніць;

4. (голову) апусці́ць, мног. паапуска́ць;

5. перен. (достоинство, авторитет) стра́ціць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́раніць сов. (слезу) урони́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уро́ненный

1. упу́шчаны; вы́пушчаны; згу́блены; скі́нуты;

2. стра́чаны; см. урони́ть 1, 5;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оброни́ть сов. (уронить) упусці́ць; (потерять) згубі́ць;

оброни́ть замеча́ние, сло́во кі́нуць (пада́ць) заўва́гу, сло́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паапуска́ць сов. (о многом)

1. опусти́ть;

2. (наклонить) опусти́ть; склони́ть; (голову — ещё) пону́рить; (бессильно) урони́ть; (взгляд — ещё) поту́пить;

3. (в жидкость, газ и т.п.) опусти́ть, погрузи́ть;

4. опусти́ть, пропусти́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стра́ціць сов.

1. (каго, што) лиши́ться (кого, чего); потеря́ть, утра́тить; (достоинство, авторитет — ещё) урони́ть;

с. ся́бра — лиши́ться (потеря́ть, утра́тить) дру́га;

с. пава́гу — лиши́ться уваже́ния; потеря́ть (утра́тить) уваже́ние;

с. го́лас — потеря́ть го́лос;

с. надзе́ю — потеря́ть наде́жду;

с. аўтарытэ́турони́ть авторите́т;

2. потра́тить, истра́тить; израсхо́довать;

с. гро́шы — потра́тить (истра́тить) де́ньги;

3. обл. (умертвить плод) вы́травить;

с. галаву́ — потеря́ть го́лову;

с. ро́зум — потеря́ть рассу́док;

с. ла́ску — потеря́ть расположе́ние; впасть в неми́лость;

с. прыто́мнасць — потеря́ть созна́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упусці́ць сов.

1. (дать войти, проникнуть) впусти́ть;

у. у дом — впусти́ть в дом;

у. ка́плі ў нос — впусти́ть ка́пли в нос;

у. ваду́ — впусти́ть во́ду;

2. упусти́ть; (не удержав в руках — ещё) урони́ть, вы́ронить;

у. за́йца — упусти́ть за́йца;

у. каня́ — упусти́ть ло́шадь;

у. кане́ц вяро́ўкі — упусти́ть коне́ц верёвки;

у. вёдры — упусти́ть (урони́ть, вы́ронить) вёдра;

3. перен. потеря́ть, упусти́ть;

ён свайго́ не ўпу́сціць — он своего́ не упу́стит (не потеря́ет);

4. (в приготовленное место) вде́лать; (плотн. — ещё) вре́зать;

у. замо́к — вре́зать замо́к;

у. з-пад ува́гі — упусти́ть из ви́ду;

у. мо́мант — упусти́ть моме́нт;

у. вы́падак — упусти́ть слу́чай

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апусці́ць сов.

1. опусти́ть;

а. руку́ — опусти́ть ру́ку;

2. (наклонить) опусти́ть; склони́ть; (голову — ещё) пону́рить; (бессильно) урони́ть; (глаза — ещё) поту́пить;

3. (поместить в жидкость, газ и т.п.) опусти́ть, погрузи́ть;

4. (ослабить уход) забро́сить;

а. гаспада́рку — забро́сить хозя́йство;

5. (сделать пропуск) опусти́ть, пропусти́ть;

а. сло́ва — опусти́ть (пропусти́ть) сло́во;

а. ру́кі — опусти́ть ру́ки;

а. кры́лы — опусти́ть кры́лья;

а. нос — пове́сить нос;

а. галаву́ — опусти́ть го́лову

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)