уро́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Урач — спецыяліст у галіне ўралогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уро́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уро́лаг уро́лагі
Р. уро́лага уро́лагаў
Д. уро́лагу уро́лагам
В. уро́лага уро́лагаў
Т. уро́лагам уро́лагамі
М. уро́лагу уро́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уро́лаг м., мед. уро́лог

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уро́лаг, ‑а, м.

Урач, спецыяліст у галіне ўралогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уро́лаг м мед Urológ(e) m -(e)n, -(e)n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

urologist [jʊəˈrɒlədʒɪst] n. уро́лаг

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уро́лог мед. уро́лаг, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

urolog

м. мед. уролаг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Urológe

m -n, -n мед. уро́лаг, до́ктар на ндркі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)