наканава́нне ср., разг. предопределе́ние, судьба́ ж., урок м., предначерта́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Háusaufgabe

f -, -n ха́тняе зада́нне, уро́к

die ~ áufsagen — адка́зваць уро́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

маляванне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маляваць.

2. Прадмет навучання. Урок малявання.

3. Разм. Тое, што намалявана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадметны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да прадмета (у 1, 3 і 6 знач.).

2. Матэрыяльны, фізічны. // Наглядны, заснаваны на канкрэтных фактах. Прадметная агітацыя. ▪ Прадметная канкрэтнасць паэтычнага мыслення Багдановіча, як правіла, вельмі зямная. Лойка.

•••

Прадметнае шкло (спец.) гл. шкло.

Прадметная сістэма навучання гл. сістэма.

Прадметны урок гл. урок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зада́ць сов., в разн. знач. зада́ть;

з. уро́к — зада́ть уро́к;

з. ко́рму — зада́ть ко́рму;

з. кло́пату — зада́ть хлопо́т;

з. баль — зада́ть бал

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

хто-кольвек, каго-кольвек і пад. (гл. хто), займ. неазначальны.

Абл. Хто-небудзь. Заўтра ў мяне адзін урок, падменіць хто-кольвек. Марціновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

давучыць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Давесці навучанне каго-н. да канца.

    • Д. сына.
    • Д. урок.

  2. Вывучыць што-н. поўнасцю або да якой-н. мяжы.

    • Д. табліцу множання.
    • Д. паэму да другога раздзела.

|| незакончанае трыванне: давучваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

пасрэ́дна

1. нареч. посре́дственно;

адказа́ць уро́к п. — отве́тить уро́к посре́дственно;

2. в знач. сущ., нескл. (отметка) посре́дственно;

атрыма́ць па матэма́тыцы п. — получи́ть по матема́тике посре́дственно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

павучы́ць сов., в разн. знач. поучи́ть;

п. каго́-не́будзь заме́жнай мо́ве — поучи́ть кого́-л. иностра́нному языку́;

п. уро́к — поучи́ть уро́к;

п. паўго́да дзяце́й — поучи́ть полго́да дете́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

маляваць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Адлюстроўваць фарбамі.

    • М. карціну.

  2. Тое, што і рысаваць.

    • М. на асфальце.

  3. Пакрываць фарбай.

    • М. паркан.

  4. пераноснае значэнне: Расказваць пра што-н., апісваць што-н.

    • М. сялянскі быт.

|| закончанае трыванне: намаляваць.

|| назоўнік: маляванне.

  • Урок малявання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)