ура́ты

(ад гр. uron = мача)

солі мачавой кіслаты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ура́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ура́т ура́ты
Р. ура́ту ура́таў
Д. ура́ту ура́там
В. ура́т ура́ты
Т. ура́там ура́тамі
М. ура́це ура́тах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)