урато́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. урато́ўваю урато́ўваем
2-я ас. урато́ўваеш урато́ўваеце
3-я ас. урато́ўвае урато́ўваюць
Прошлы час
м. урато́ўваў урато́ўвалі
ж. урато́ўвала
н. урато́ўвала
Загадны лад
2-я ас. урато́ўвай урато́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час урато́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

урато́ўваць несов., разг. спаса́ть; уберега́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

урато́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да уратаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урато́ўваць разм. bewáhren vt (ад каго-н., чаго-н. vor D); behüten vt (захаваць); rétten vt, in Sícherheit bríngen* (уратаваць); марск. bérgen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уратава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., каго-што (разм.).

Уберагчы, захаваць у цэласці, пазбавіць ад чаго-н. непрыемнага, непажаданага.

У. ураджай.

У. дзіця ад прастуды.

|| незак. урато́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. урато́ўванне, -я, н.

|| наз. уратава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

урато́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уратоўваць — уратаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урато́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да уратаваць.

2. Зал. да уратоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаса́ть несов. ратава́ць, вырато́ўваць; (уберегать) урато́ўваць; (отхаживать) адрато́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)