Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уратава́ццасов., разг. спасти́сь; убере́чься
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уратава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; зак.
Разм. Уберагчыся ад небяспекі, гібелі, знішчэння; выратавацца. [Бавылёк] яшчэ не ведаў, што яму рабіць, як уратавацца ад бяды.Якімовіч.Я не спадзяваўся ўратавацца ад пагоні і рыхтаваўся прыняць бой.Шамякін.Байцы ўцякалі, каб уратавацца, але, пакінуўшы акопы, траплялі яшчэ ў большую небяспеку.Марціновіч.// Унікнуць чаго‑н. непрыемнага, непажаданага. Змітрок Бядуля ўратаваўся ад нападаў, перабраўшыся ў «Маладняк».Лужанін.Грыбоў яны назбіралі і нават ад таго першага, вялікага дажджу ўратаваліся шчасліва, схаваўшыся хто ў кабіне, а хто пад машынаю.М. Стральцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уратава́цца, урато́ўваццаразм. sich rétten; sich in Sícherheit bríngen* (адкаго-н., чаго-н. vor D); sich bewáhren, sich (D) in Acht néhmen*, sich hüten (адчаго-н., каго-н. vor D);
уратава́цца ад няшча́сцяéinem Únglück aus dem Wége géhen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
упасти́сьуратава́цца, убарані́цца, уберагчы́ся.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уратава́нне, ‑я, н.
Разм.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. уратаваць і уратавацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)